Een vrouwelijke werkgever, ook wel ‘de vrouwelijke baas’. Het is en blijft een veel besproken onderwerp. Het lijkt ergens alsof de wereld er nog niet helemaal klaar voor is.
Er bestaat een discussie of vrouwen wel goed genoeg zijn om als leidinggevende te werk te gaan. Twijfels over de competentie van vrouwen worden openlijk uitgesproken. Maar zit er echt zo’n verschil tussen mannen en vrouwen als het gaat om leidinggeven? Let’s find out…
Vrouwen
Er bestaat een vorm van concurrentie als het gaat om vrouwen onder elkaar. Dat kunnen we niet ontkennen. Ik heb er al eerder wat over gezegd. Mannen ondersteunen elkaar meteen, maar vrouwen moeten elkaar meteen dwarszitten. Die vervelende blikken, de walging, het roddelen. Het is enorm vrouwelijk en ook enorm storend. Wat dat betreft kan ik wel begrijpen dat het raar is om een vrouw als baas te hebben. Een andere vrouw die wat te zeggen heeft over en tegen jou. En, doet die vrouwelijke baas haar werk nog wel goed als er een persoonlijke vete tussen haar en een van de werknemers speelt? Volgens mij ligt het ook heel erg aan de persoon. Ik heb namelijk vrouwelijke werkgevers meegemaakt die werk en privé goed gescheiden kunnen houden. Toch is het wel een vrouwending om die 2 zaken niet uit elkaar te kunnen houden. Wij leven op en vanuit emotie, zo lijkt het wel. Vanuit dat punt snap ik heel goed dat er mensen zijn die vrouwen liever niet als werkgever zien. Alhoewel vrouwen zich dus wel goed kunnen inleven. Is er privé wat met jou aan de hand, ben je ziek of iets dergelijks? Dan heb je aan deze werkgever vaak wel een goede! Ook hier zit een vervelende kant aan. Vrouwen kunnen ook als ’te soft’ gezien worden. We gaan nog een stapje verder. De meeste vrouwen weten dat ze al snel als ’te soft’ aangezien gaan worden en willen dit voorkomen door juist emotieloos leiding te geven. Een valkuil waar we niet in moeten vallen dames! Wees jezelf, niet te streng, niet te zwak maar zeker niet emotieloos! Overdreven jezelf willen bewijzen doen we dus maar even niet.
Mannen
Mannen zijn een stuk zakelijker ingesteld. Waardoor ze vaak ook als emotieloos over kunnen komen. De vraag is of dit storend is of niet. Mannen zijn er op een of andere manier beter in om werk en privé gescheiden te houden. Hebben ze op straat fikse ruzie met een andere man, dan kunnen ze daar perfect mee samenwerken op de werkvloer. Apart hè? Misschien moeten wij vrouwen daar maar wat van overnemen. Op een of andere manier blijven wij namelijk altijd nog wrok voelen en kunnen ons daar maar moeilijk overheen zetten.
En jij? Heb jij het in je? Zou jij een goede werkgever/leidinggevende zijn? Laat het ons eens weten op www.facebook.com/vrouwenblog.nl of mail naar Joanne@crio.nl!